محققان انگلیسی، نظریه جدیدی را در مورد تأثیر از دست دادن شنوایی بر بروز فراموشی مطرح کرده اند.
به گزارش ایسنا به نقل از نوروساینس نیوز، محققان "دانشگاه نیوکاسل" پماد عسل خارجی (Newcastle University) انگلستان، نظریه جدیدی در مورد تأثیر از دست دادن شنوایی بر بروز فراموشی ارائه داده اند و باور دارند که امکان دارد مقابله زودهنگام با این اختلال حسی بتواند به پیش‌گیری از فراموشی کمک کند.
بسیاری از بررسی های همه گیرشناسی نشان داده اند که از دست دادن شنوایی با فراموشی در ارتباط است و میتواند عامل مشکل یک دهم از 47 میلیون بیمار سراسر دنیا باشد که به فراموشی مبتلا هستند.
این گروه پژوهشی، نظریه ای مطرح کرده اند که نشان می دهد چگونه یک اختلال پزشکی شیمی در گوش میتواند به بروز آلزایمر منجر شود.
محققان امیدوارند که این نظریه جدید، گام قابل توجهی برای پیشرفت در حوزه پژوهش های مربوط به آلزایمر و نحوه پیش‌گیری از بروز آن در نسل های آینده باشد.
این گروه پژوهشی، سه جنبه مهم را در کار خود مد نظر قرار دادند. یک دلیل اصلی شایع در کاهش شنوایی و بروز فراموشی، فقدان ورودی مربوط به صدا است که موجب کوچک شدن مغز می شود و نقص شناختی که در نتیجه آن، افراد مجبور میشوند منابع مغزی بیشتری را به کار بگیرند تا کم شنوایی را جبران کنند.
محققان نظریه اسپری سانیرن جدیدی را مطرح کردند که بر مراکز حافظه در عمق لوب گیجگاهی تمرکز دارد. این پژوهش نشان می دهد این بخش از مغز که معمولاً با حافظه بلندمدت مربوط به مکان ها و رویدادها در ارتباط است، در ذخیره کوتاه مدت و به کارگیری اطلاعات شنوایی نیز نقش دارد.
محققان توضیحاتی را در مورد نحوه تغییر فعالیت مغز تحت تاثیر از دست دادن شنوایی مطرح کردند. براساس این نظریه، از دست دادن شنوایی میتواند حضور برخی از پروتئینهای ناهنجار را تقویت کند که به بروز آلزایمر منجر می شوند.
پروفسور "تیم گریفیتز" (Tim Griffiths)، از پژوهشگران این پروژه اظهار‌کرد: چالش پیشرو، توضیح دادن این موضوع است که چگونه یک اختلال در گوش میتواند به بروز یک مشکل عصبی در مغز منجر شود.
او ادامه داد: ما نظریه جدیدی را بر این مبنا ارائه داده ایم که هنگام دشواری در شنوایی، چگونه سامانه حافظه را در مغز بکار می بریم.
دکتر "ویل سدلی" (Will Sedley)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این سامانه حافظه که در شنوایی دشوار نقش دارد، متداول ترین محل برای شروع بیماری آلزایمر (Alzheimer"s disease) است.
او ادامه داد: پژوهشگران اکنون باید این مکانیسم را در مدل های فرآیند آسیب شناسی آزمایش کنند تا درستی این نظریه مشخص شود.
این پژوهش، در مجله "Neuron" به چاپ رسید.
منبع